جهان. یین و یانگ شکل سادهشدهای از مفهوم یگانگی متضادها است. از دیدگاه چینیان باستان و تائوباوران، در همهٔ پدیدهها و اشیاء غیر ایستا در جهان هستی، دو اصل متضاد ولی مکمل وجود دارد. براساس افسانه تائو (Tao)، خدای پان کو با تقسیم آشفتگی به دو اصل یانگ و یین ( Yang Yin) جهان را تشکیل داد. یین در لغت به معنای سمت سایه گرفتهٔ تپه است و یانگ سمت آفتابرو. یین معمولاً مترادف زمین شمرده میشود که تاریک و سرد است و هر چیز بدی به آن نسبت داده میشود و یانگ مترادف آسمان است و روشن و گرم و خوب شمرده میشود. یین و یانگ نشان دهنده قطبهای مخالف و تضادهای جهان هستند. البته این بدان معنا نیست که یانگ خوب است و یین بد است. بلکه یین و یانگ مانند شب و روز یا زمستان و تابستان بخشی از چرخه هستی هستند. وقتی تعادل و احساس خوبی به وجود میآید که تعادل بین یین و یانگ برقرار باشد. نقطههای متضادی که داخل شکل یین و یانگ دیده میشود به این مفهوم است که یین وقتی به حداکثر خودش برسد، و می خواهد تمام شود در درونش یانگ را دارد و وقتی هم که ینگ می خواهد به حداکثر خود برسد در درونش یین را دارد. یعنی وقتی یکی تمام میشود، دیگری در درونش رشد میکند و این چرخه ادامه پیدا میکند. یین و یانگ به سمت یکدیگر در حرکت و چرخشند و هر نیرو، حامل نیروی مخالف است، به نحوی که فقط جایگزین هم نمی شوند، بلکه واقعاً به یکدیگر تبدیل می شوند. یک کنده هیزم خشکیده به تمام معنی مظهرش یین می باشد،اما اگر آن را آتش زنند همان لحظه مظهر یانگ می شود و این از آن جهت نیست که تغییر ماهیت می دهد و ذات آن عوض می شود، بلکه از آن جهت است که دو قوه فاعله و منفعله مستور و نهفته در آن در هر دفعه در معرض تبدیل از صورتی به صورت دیگر قرار دارد. یین و یانگ کاملا به هم وابسته اند و هیچ کدام بدون دیگری نمیتوانند وجود داشته باشند. نور بدون تاریکی معنی ندارد. یین و یانگ میتوانند خودشان تقسیم شوند به یین و یانگ: مثلا گرم در برابر سرد ینگ است ولی گرم خود تقسیم میشود به داغ (ینگ) و ولرم (یین)، سرد نیز خود تقسیم میشود به خنک (ینگ) و بسیار سرد (یین) این اندیشه دوگانگی (یا ثنویت) هم در طب و هم در فلسفه و فرهنگ عامه و مذهب چینی وجود دارد. در طب سنتی چین، برای حفظ سلامتی باید بین یین و یانگ تعادل بر قرار باشد و بسیاری از بیماریها را میتوان ناشی از کمی یا زیادی یکی از آن دو دانست.