به نظر می رسد که گاهی حتی دانشمندان ناسا هم می توانند خرافاتی شوند.
«بادام زمینی های شانس»
اولین بار در سال ۱۹۶۴ به ماموریت های فضایی راه پیدا کردند. در آن سال پس از ۶ تلاش ناموفق، تیم کنترل پرتاب فضاپیمای «رنجر ۷» با اضطراب شدیدی روبرو بود. یکی از مهندسان ناسا برای تغییر روحیه افراد تیم مقداری بادام زمینی به اتاق کنترل ماموریت می آورد. ماموریت رنجر ۷ با موفقیت انجام می شود و مهندسان به شوخی بادام زمینی ها را عامل موفقیت می نامند و بدین ترتیب بادام زمینی ها در آزمایشگاه ماموریت های بدون سرنشین ناسا ماندگار می شوند. گفته می شود تا پیش از برنامه پرتاب کاوشگر «وویجر» در سال ۱۹۷۷ بادام زمینی ها فقط در مرحله پرتاب استفاده می شدند اما امروزه مهندسان و دانشمندان آزمایشگاه ماموریت های بدون سرنشین ناسا در مراحل دیگر ماموریت ها مانند ورود به مدار، فرود و سایر برنامه های پرخطر و پراضطراب نیز از این بادام زمینی ها استفاده می کنند. در ماه ژوئیه امسال وقتی فضاپیمای «جونو» پس از پنج سال پرواز به مدار مشتری رسید، مهندسان حاضر در اتاق کنترل بدلیل وجود حساسیت به بادام زمینی از پسته استفاده کردند تا این سنت چندین ساله را همچنان حفظ کنند
