تفکر صفر و یک ممنوع
به نظر من انسانیت از روزی به فنا رفت که آدمها یک سری قوانین و قواعد برای زندگی در کنار هم وضع کردند؛ اگر بخوام حرفم رو تصحیح کنم باید بگم بسیاری از قواعدی که وضع کردند.
بعضی از قانون ها مثل جلوگیری از قتل و خونریزی اگه وضع نمی شد احتمالا نسل ما انسان ها هم مثل نسل یوزپلنگ ایرانی در خطر انقراض بود.
اما قبول دارید که بعضی از قوانین و عرفی جات فقط سختگیری های احمقانه مشتی آدم خشک مسلک بوده؟
قوانینی مثل عشق تنها برای یک نفر
عشق تنها به یکنفر دقیقا نقض این جمله ی معروف است که می گه: "بکوش تا عشق خاصیت تو باشد نه رابطه خاص تو با یکنفر"
چه ایرادی داشت اگر آدمها همه عاشق هم بودند یا دست کم یکنفر می تونست عاشق چند نفر باشه؟
حتما ایراد بر مثایل جنسی و سکس گروهی می گیرید؛ خیر غرضم از عشق به چندین نفر محبت و علاقه است کمک و صمیمیت است دوستی ست و شفافیت در روابط با جنس مخالف.
چند نفر از ما می تونه ادعا کنه از دوران نوجوانی تا بزرگسالی تنها عاشق یکنفر مونده و چندین عشق رو تجربه نکرده؟
اصلا چرا کتمان؟ مگر ما بدنیا آمده ایم تا بر اساس قوانین عرفی دیگران زندگی کنیم؟
خودم و شما را دعوت می کنم به عشق به دوستی به تفکری متفاوت تفکری که از روح بر می خیزد و نه از مغز و ذهن.
بیایید با هم به درگاه خداوند دعا کنیم:
( خداوندا شهامتی به من عطا کن تا عشق بورزم به هرآنچه مقدس مابان ممنوع کرده اند.
عشق بورزم به نسل بشر و هرانچه که مخلوق توست؛ چرا که مخلوق تو جز زیبایی و محبت نخواهد بود.
